We kennen het allemaal een verstopte afvoer van de gootsteen in de keuken of de wastafel van de badkamer. Vervelend… Je zit er niet op te wachten. Het gebeurt meestal niet van de ene op de andere dag. Vuil stapelt zich op in de afvoer en is onzichtbaar tot het zich openbaart. Het begint met een klein beetje en langzamerhand blijft er steeds meer aan kleven en raakt de afvoer verstopt en stroomt het putje over. Zo is het eigenlijk ook met een burn-out. Vaak zit je van de ene op de andere dag thuis. Mijn eigen “afvoer” was een aantal jaren geleden behoorlijk verstopt. Een drukke baan, vier kleine kinderen, een rijk, gevuld sociaal leven, sporten en een nieuw huis! Verbouwen, verhuizen, een miskraam, een felle brand in ons nieuwe huis, alle ballen in de lucht houden, doorgaan en alles kon! Totdat ik op een gegeven moment met een acute geperforeerde blinde darm in het ziekenhuis belandde. Een bijzonder moment van ‘gedwongen stilstand’ noem ik het altijd. Ik beleefde tijdens de operatie een bijna-dood-ervaring, die me deed beseffen dat ik – hoewel omringd door het leven – een levenloos omhulsel was geworden van mijzelf. Mijn lijf aanwezig en “ik” niet. Ik had nog nauwelijks energie. Na een jaar doorploeteren, ging het echt niet meer: ik gaf mijn baan op om aan mijzelf te gaan werken. En toen begon het pas echt.
Mijn weg terug
Een burn-out bouwt zich geleidelijk op, ook al uit het zich vaak abrupt door een totale ‘shut-down’ van het lijf. Dit is de natuurlijke respons van het lichaam op langdurige blootstelling aan stress. Eenmaal ‘thuis’ zittend, kreeg ik nog meer lichamelijke klachten. Mijn lijf piepte en kraakte. Ik had allerlei negatieve gedachten en overtuigingen, die mij niet verder hielpen. Boven alles voelde ik me alleen en wilde ik vooral ook alles zelf oplossen. Hulp vragen lukte niet. Ik ben op zoek gegaan naar trainingen en opleidingen, waarin ik langzaam maar zeker mijzelf weer hervond. Het onderzoeken van mijn patronen, leren kennen en aangeven van mijn grenzen en tijd nemen om de balans te herstellen tussen inspanning en ontspanning is de kern van wat ik heb geleerd. Het is fijn om zelf de tools in handen te hebben, mijn rugzak is gevuld met gereedschap waar ik dagelijks uit kan putten.
Burn-out
De kruik gaat net zolang te water tot hij barst. De signalen zijn er vaak al eerder. Je kunt je nog moeilijk ontspannen, slaapt slecht, bent prikkelbaar, herkent jezelf nog nauwelijks. Je bent snel moe en hebt steeds minder energie en zin in dingen. Een burn-out uit zich vaak doordat je van de ene op de andere dag thuis zit, het lijf stopt ermee, opeens kun je niets meer. Mensen, die gevoelig zijn voor een burn-out hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze zijn ambitieus, empathisch, perfectionistisch en betrokken. Ze zijn trots op het bedrijf of hun gezin en doen er alles voor. Ze zijn loyaal naar de baas en hun collega’s. Vaak zijn ze bereid om veel ‘even voor een ander te doen’, vinden het moeilijk om ‘nee’ te zeggen, krijgen daardoor hun eigen taken niet af en moeten overwerken. Het zijn mensen die zorgzaam zijn voor iedereen. Ze geven veel en makkelijk. Grenzen niet kunnen aangeven, is meestal de kern van een burn-out. Jarenlang kunnen mensen hun best doen, zichzelf aan de kant schuiven en voor anderen klaar staan, tot op een gegeven moment het lijf het niet meer volhoudt. Een burn-out is de rem. Alles in de persoon zegt: tot hier en niet verder. Mensen, die ik in mijn praktijk zie, voelen pijn, hebben zorgen om hun lijf en gezondheid. Ik heb van de nood een deugd gemaakt door nu als gespecialiseerd coach en trainer Vaak is het een hele struggle om zich ziek te melden. Ineens zitten ze thuis, het voelt alsof ze hebben gefaald. Dat is natuurlijk niet zo, ze hebben juist alles gegeven…
Tips om een burn-out te voorkomen: op zoek naar de oorzaak
Als jij ook zo’n goede werknemer bent, die als laatste naar huis gaat, werk van collega’s overneemt en thuis natuurlijk ook alle ballen hoog houdt. Kortom, als je jezelf in het bovenstaande herkent, neem dan gerust contact met mij op. Een burn-out is namelijk te verhelpen en te voorkomen als je eenmaal jouw eigen signalen leert (her)kennen. Er is geen kant-en-klaar medicijn tegen een burn-out. Soms zijn er patronen te vinden in jouw familie of geschiedenis. Wat toen, als kind of jongere ontzettend hard nodig was en waar je nu nog trouw aan bent… Herkenning van signalen, opsporen van de oorzaak, rust en tijd zijn de belangrijkste hulpbronnen. Samen kijken we naar de oorzaak, onderzoeken we stap voor stap de patronen in jouw leven en leer je jouw grenzen kennen en aangeven.
