Als je elke dag naar je werk gaat of met het uitoefenen van je beroep bezig bent, zou het fijn zijn om dat met zoveel mogelijk plezier en voldoening te doen, toch? Een tijdje geleden ging je misschien nog fluitend naar je werk en borrelde je van de energie en nieuwe ideeën. Wat er precies veranderd of gebeurd is, weet je eigenlijk niet eens. De laatste tijd merk je dat je steeds vaker geïrriteerd, moe thuiskomt, weinig zin hebt om op te staan en naar je werk te gaan en het je elke keer meer moeite en energie kost.
Dan wil iedereen weten, hoe dat komt en wat je eraan zou kunnen doen… Waar we vaak symptomen en gedoe met onszelf tegenkomen, is in situaties op de werkvloer. Het maakt daarbij niet uit in welke positie je verkeert, in elke werksituatie werken mensen met elkaar en komen ze in een bepaalde verhouding tot elkaar te staan. In het contact met een leidinggevende of collega/collega’s ervaar je soms gevoelens en emoties, waarvan je zo op het eerste gezicht niet eens gedacht had, dat je die op het werk zou hebben. Een collega, die de kantjes ervan afloopt of altijd te laat komt. Je kunt ervaren dat je steeds meer werklast krijgt, taken verricht die niet bij jouw functie horen en jouw ‘stapeltjes’ hoger worden. Je kunt geïrriteerd, boos of geagiteerd reageren en jezelf verbazen. Of misschien heeft het op jou het effect dat je je terugtrekt in je schulp en maar niets meer zegt. Ben jij dit? Ja.. dit ben jij ook. Je neemt altijd jezelf mee naar het werk, zeg ik vaak. De irritaties, vragen, verlangens -vervuld of onvervuld – waar je in het dagelijks leven mee worstelt, stoppen niet als je de huisdeur sluit en jouw kantoordeur opent. Het kost je energie en eigenlijk nog meer dan dat.
De bron van deze symptomen is vaker wel, dan niet terug te vinden naar situaties en gebeurtenissen uit het verleden, het gezin waar je uit voortkomt. Als een collega bijvoorbeeld irritatie bij jou oproept, kun je je eens afvragen aan wie je dat doet denken. Wie kon dat ook zo goed. Of misschien heb je juist de wens om dat wat jouw collega doet (te laat komen zonder zich te schamen of druk te maken) ook zou kunnen? Vooral als je merkt dat je werk veel energie vraagt en je te maken hebt met gedoe/conflicten is het belangrijk om te onderzoeken hoe het met jouw (werk)plek is en welke dynamieken er kunnen spelen.
Tijdens mijn loopbaan kreeg ik ooit een fantastische aanbieding. Een uitgelezen kans, zeg maar, om alles wat ik tot dan toe had opgedaan aan kennis, opleiding en ervaring te laten zien. De functie, die ik ging uitoefenen, was een nieuwe functie, tot dan toe had deze niet bestaan en was voor mij gecreëerd. Natuurlijk voelde ik me als “jong broekie” vereerd en was mijn ego tot in de hemel gestreeld. Enthousiast en vol overgave begon ik aan mijn nieuwe functie. En na een aantal jaren merkte ik dat wat ik ook deed, hoeveel energie ik er ook instak, ik niet succesvol kon zijn of ooit zou worden. Gefrustreerd, boos en geïrriteerd werd ik ervan. Daar zat ik dan in een schitterend nieuw kantoor, met al mijn diploma’s, kennis en ‘jonge honden enthousiasme’, totaal uitgeblust. Ik heb rigoureus mijn biezen gepakt, niet over nagedacht of gereflecteerd – daar wist ik toen het bestaan nog niet eens van – en ben bij een andere, hele fijne organisatie gaan werken. Door mijn opleidingen en ervaring in het systemisch werken en over wat er allemaal kan spelen rondom (werk)plek, kwam ik er vele jaren later pas achter dat ik met al mijn enthousiasme op een fictieve plek, in een fictieve functie terecht was gekomen. Een werkplek, gecreëerd door één directeur en totaal niet gedragen door de overige directieleden, teamleden en organisatie. Mijn plek had geen bestaansrecht.
Wat voor mij een grote uitdaging leek om ‘hup’ zo in het diepe te springen, kostte mij zoveel energie. Ik ontrafelde wat mijn natuurlijke beweging of reflex was geworden, op het moment dat op ‘mijzelf bewijzen’ een appèl werd gedaan. En ik kwam erachter dat ik thuis in mijn gezin van herkomst ook vaak hard heb gewerkt voor mijn plekje. Om me te laten zien, om me te bewijzen, om goedkeuring te krijgen van… ja, van wie eigenlijk. En als ik nu nog wel eens in de valkuil stap dat ik mij wil ‘bewijzen’, doe ik nu even een stapje terug, zoom even uit om van een afstandje te kijken en voelen waarom ik dat zou willen. Wat is mijn eigen beweging of waar laat ik me toe uitnodigen wat me uiteindelijk meer kost en niet oplevert wat ik belangrijk vind…. Zo, dat ik met rust en meer in balans mijn bijdrage kan leveren aan het werk of de activiteiten die ik belangrijk vind.
Werken met de juiste energie, jouw plek, symptomen en dynamieken is interessant om eens nader te onderzoeken!
Liesbeth van Breemen, coaching & training
06-53593452| www.liesbethvanbreemen.nl | info@liesbethvanbreemen.nl