Als je 81 bent en ‘aan jezelf wilt werken’…

Ze is bijna 81 jaar en wil aan zichzelf werken… Als ze binnenkomt, deze nieuwe cliënt, verandert er meteen iets in de ruimte. Een serene aanwezigheid, stil en bescheiden zo zit ze bij me. We hebben elkaar tot dan toe alleen telefonisch gesproken. Hoe coach je een dame op leeftijd, die met de vraag komt om voordat ze dit leven verlaat – nog aan zichzelf te willen werken. Open eindjes uit haar leven wil onderzoeken en opruimen, zodat ze ‘in vrede’ kan gaan.

Vaak wordt gevraagd om eens te beschrijven als je terugkijkt op jouw leven, wat je dan bereikt wilt hebben. Of, wat is jouw ‘nalatenschap’, hoe wil je herinnerd worden? De vraag van deze bijna 81-jarige heeft een ongelooflijke power in zich en de overtuiging dat het nooit te laat is.. voor wat dan ook! Ik voel dankbaarheid en nederigheid als iemand dat aan mij toevertrouwt. Ze is gevoelig, sensitief en heel spiritueel. Iets etherisch neemt ze mee de ruimte in. In haar leven met een narcistische moeder, ‘ongewenst kind zijn’, de oorlog en haar grote gevoeligheid heeft ze hard gewerkt om ‘er te mogen zijn’. In haar werk als trainer en begeleider van mensen (nu nog steeds!) is ze sterk, met humor, enorm veel wijsheid, kennis en lichtheid!

In de sessies kijken we samen naar wat haar open eindjes nog zijn. Hoe ze bv. haar wijze hoofd heeft moeten inzetten om te ‘overleven’, als beschermingsmechanisme voor haar als kind. En.. dat juist dát krachtige hoofd haar zoveel en zover heeft gebracht.. tot nu toe. Nu voelt ze en kan ze zien dat het tijd is om de zachtheid toe te laten, haar sensitiviteit te gebruiken als kracht en in alle vrijheid de volgende fase tegemoet treedt.

Ik ben geraakt door de schoonheid/puurheid van het effect van ruimte en rust welke ontstaan door deze ‘opruiming’. Hoe zou de wereld, onze relaties, ons werk en overal waar we onszelf meebrengen eruit zien, als we eerst onze eigen ‘open eindjes’ opruimen en ons dan weer opnieuw verbinden?

10 juli 201829 april 2021

‘Adat’: dynamiek met grote impact!

Hoe ontstaat een sterke (familie) dynamiek? Systemisch werken en coachen gaat over het ontrafelen van patronen die onbewust zijn ontstaan uit liefde en loyaliteit aan het systeem. Systemen kennen wij allemaal en wij hebben er dagelijks mee te maken: cultuur, school, werk, gezin, familie of de sportvereniging. Binnen zo’n systeem gelden ongeschreven wetten en afspraken, waar elk lid zich aan houdt. Mensen, die onderdeel van een systeem zijn en er bij willen horen, doen er alles aan om dit in balans te houden.

Een onzichtbaar, geweven web

Wat betekent het voor loyaliteit aan jouw familie, als er naast ongeschreven wetten die je ‘leeft’ in jouw gezin van herkomst, nog een onzichtbaar geweven web, ontstaan vanuit cultuur en gebruiken over je heen hangt?

Onlangs kwam ik het in de coaching van een cliënt tegen. Ik noem hem, om privacyredenen, Tom. Een Indische man, die al bijna zijn hele leven in Nederland woont. Een jaar geleden raakte hij burn-out en kampt nog met symptomen (o.a. boosheid) waar hij in de coaching mee aan de slag wil. In deze sessie kijken we naar de overtuigingen en boodschappen die hij mee kreeg uit zijn gezin van herkomst. Staand tegenover zijn ouders, ontvouwde zich een soort onzichtbaar gesponnen web, en kwam plots bij het herstellen van zijn eigen juiste plek als kind, een extra laag. Veel groter nog dan zijn voorouderveld. En Tom zei: ‘het mag niet van de adat, dat kan niet…’

De impact verraste me en toch ook weer niet. Ik ken de Indische cultuur van mijn schoonfamilie. Tijdens onze huwelijksreis naar Sumatra bezochten we de Minangkabau, die hun tradities nog altijd naleven. En waar de adat nog zeer aanwezig is. En hoewel deze reis meer dan twintig jaar geleden is, komt het woord ‘adat’ met zijn grote reikwijdte voor mij direct in het juiste perspectief te staan.

Adat, wat is dat?

De (Indische) adat is heel sterk. Adat is de combinatie van sociale leefregels, omgangsvormen en traditionele gebruiken. Naast de sociale regels (die van eiland tot eiland en per gebied kan verschillen) worden ook traditionele kleding, zang, dans en architectuur als deel van de adat beschouwd. De ‘arm’ of ‘webdraden’ van de adat reiken heel ver en gaan diep.

Voor Tom leek het, dat een volgende stap alleen mogelijk was als hij de adat ontrouw zou zijn. Een worsteling met een groot groeps- of cultuurgeweten. Door in deze sessie aandacht te besteden aan wat zich ontvouwde als extra dynamiek, konden we de adat ‘eren’. Ook voor mensen die al jaren in Nederland wonen, ofwel hier zijn geboren en zijn opgegroeid, kunnen deze tradities als een onzichtbaar web over hen heen liggen. Vanzelfsprekend zullen andere culturen dergelijke sterke dynamieken kennen, waar mensen soms bewust en vaker onbewust zeer loyaal/trouw aan zijn.

De ‘Adat’ een dynamiek met grote impact!

Op een diepe, onbewuste laag was voor Tom toestemming nodig van de adat en kwam er na het benoemen en eren ervan behalve een ontlading ook prachtige nieuwe energie vrij. Met eer, liefde en zonder oordeel kijken naar de adat. Tom schreef in zijn reflecties dat hij diep ontroerd was en zich nu opgelucht en ‘vrij’ voelt.

Burn-out klachten komen vaak voort uit loyaliteit aan ‘hoe jij geleerd hebt om te geven, hard te werken en te zorgen’. Dat is prima, zolang de balans klopt. Als dat niet (meer) het geval is, ben jij het waard om te onderzoeken waar en waarom je energie lekt… en systemisch coachen is daar een prachtige tool bij!

Begeleiding nodig?

Je bent welkom. Met jouw verhaal, met jouw ervaringen en vooral om te leren en te groeien in wie je werkelijk bent. Je kunt me bellen op 06-53593452 of een kijkje nemen op mijn pagina over coaching.

Meer weten over ‘de adat’? Kijk op Wikipedia.

26 maart 201810 september 2019

“Onverklaarbare klachten”

klachten, burn-out, dynamieken, patronen

Als Lisanne bij me in de praktijk komt, valt als eerste haar prachtige witte haar op. Een gepensioneerde dame, die last heeft van (medisch) onverklaarbare klachten, kaak- en kiespijnen en pijn in haar oor. Ze ziet een beetje bleek, alsof ze in de achtergrond wil verdwijnen. Vreemd, denk ik, het lijkt niet te matchen met haar ondeugende blik en sprankelende humor.

Dan begint ze te vertellen…

Ik vraag haar wanneer de onverklaarbare klachten zijn begonnen en ze begint te vertellen over de impulsieve aankoop door haar echtgenoot van een piano. Haar boosheid hierover en zijn onvermogen om daarmee om te gaan, leidden bijna tot een breuk in hun relatie. Daarna zijn de klachten begonnen en ze is bij diverse reguliere geneeskundigen geweest om de oorzaak te achterhalen. Deze onderzoeken leverden haar niets op. Desgevraagd begint ze te vertellen over haar familiegeschiedenis. Aangekomen bij haar vader stopt ze met praten. De pijn om het verlies van haar vader op jonge leeftijd is voelbaar in de ruimte. De keuzes van haar moeder in het leven na de dood van haar vader zijn voor een kind niet te begrijpen en pijnlijk.

Verlangen en gemis

Ze kiest representanten uit voor haar vader, moeder en zichzelf, in de vorm van ronde tegels waar ik in de begeleiding van cliënten één op één mee werk. Liefdevol legt ze ze neer en de opstelling begint. Het verlangen en gemis worden zichtbaar in de opstelling. Eindelijk kan ze het uitspreken, vloeien er tranen en stroomt er weer energie.

Familieopstelling

Hoe verhoudt zich dit nu tot de piano en de onverklaarbare klachten aan haar kaak, kiezen en oor hoor ik je denken… Natuurlijk ging het niet om de aanschaf van de piano. Wezenlijk voor Lisanne was, dat haar echtgenoot ‘haar had overgeslagen en niet gekend of gevraagd over de dure aankoop’. Dat zij niet serieus werd genomen en niet werd ‘gezien’. De pijn en het verdriet om het gemis van haar vader herinnerden haar eraan dat zij op jonge leeftijd, ook niet is gezien in haar pijn en verdriet. Met de kaken op elkaar geklemd heeft ze haar verdriet verbeten. Na een paar sessies komt ze de praktijk weer binnen, haar gelaatskleur is roze, energie stroomt en ze lacht ondeugend het leven toe. Ze vertelt dat het contact met haar echtgenoot op een diepe laag is hersteld en haar kaakklachten en oorpijn zijn verdwenen.

Benieuwd wat een opstelling jou oplevert?

Herken je je in het bovenstaande verhaal? Loop jij ergens mee rond, waar je ‘anders’ naar wilt kijken? Misschien ben je benieuwd geworden naar een familieopstelling. Bel me of stuur me een e-mail, dan drinken we een kop koffie of thee en vertel jij jouw verhaal.

19 december 201729 april 2021

“Help, nét moeder en een drukke baan!”

Het is rond lunchtijd als Mandy (32) me belt. “Kan het even tussen de middag?”, vraagt ze gespannen. “Het lukt me om nu even te bellen, de kleine slaapt… “ Ze vertelt dat ze sinds een aantal maanden moeder is geworden van een prachtige zoon. En dan begint ze hortend en stotend te vertellen, dat ze helemaal niet meer zo blij is.

Alle ballen in de lucht…

Ze weet het gewoon niet meer. Werken, een baby, het huishouden, haar sociale contacten. Bij haar ouders, familie en vriendinnen durft ze niet aan te kloppen, dan lijkt het alsof ze haar nieuwe leventje niet aan kan. Haar partner werkt in de offshore, waardoor Mandy er vaak alleen voor staat. Als haar partner thuis is, voelt ze zich beter en meer ontspannen. Ze vertelt dat ze het moederschap niet als roze wolk ervaart, dat ze constant moe is en het gevoel heeft dat ze alle ballen in de lucht moet houden. Natuurlijk houdt ze van haar kleine mannetje, alleen alles wat ze van te voren bedacht had, loopt anders. En daar wordt ze zo moe van. Om van de gebroken nachten maar niet te spreken. Wat ik haar vooral hoor zeggen, is dat ze teleurgesteld is in zichzelf. Ze zou toch juist moeten genieten van het kleine wondertje wat zich in haar leven heeft aangediend?

Herkenbaar, moeder?

Moeder worden is iets heel bijzonders. En er gebeurt een hoop in het leven en lichaam van een vrouw als zij moeder wordt. Alleen al hormonaal ligt alles overhoop, om er uiteindelijk voor te zorgen dat de aandacht naar het belangrijkste gaat: het nieuwe leven! Je bent een emotionele rollercoaster geworden: vergeetachtig, huilerig, hypergelukkig en hyperongelukkig. Soms herken je jezelf niet eens meer en dan bedoel ik niet degene die je in de spiegel ziet…! En dan ben je behalve moeder ook nog sexy partner, meelevende vriendin, fantastische dochter, leuke schoondochter en accurate en professionele werkneemster…. Wat ik in het verhaal van Mandy herken, is het gevoel alle ballen in de lucht te willen houden. En met vier kinderen, zijn dat er dan heel wat .

Wat werkt wel!

Ik vraag haar wat ze het liefst zou willen, wat belangrijk voor haar is en wat ze met de coaching wil bereiken. Mandy zegt dat ze rustiger en meer in balans wil zijn, zoals ze zichzelf ook kent. Dat ze weer zichzelf wil zijn. Ik kan natuurlijk de omstandigheden niet veranderen. We kunnen wel kijken en werken aan hoe Mandy omgaat met wat zich aan veranderingen in haar leven heeft aangediend. Hoe zij in haar dagelijks leven meer rust en balans kan ervaren en wat ze daarvoor nodig heeft. Zodat ze zich lekker in haar vel voelt, haar werk met voldoening kan doen én geniet van haar prille gezinsleven. En er meer ruimte en aandacht komt voor wat wél werkt en nog meer gaat werken in haar leven, als zij zich daarvan bewust wordt.

Waarom een coach helpt!

Een goede coach houdt je een spiegel voor en maakt je bewust van alle kwaliteiten, vaardigheden en talenten die jij allemaal in huis hebt. Ik laat je ervaren wat er van binnen bij jou aan waardevolle hulpbronnen aanwezig zijn, waar jij gebruik van maakt. Hoe je dichtbij jezelf kunt blijven in een hectische en veranderende omgeving. Ik ga met je de ‘diepte’ in en samen brengen wij de ‘pareltjes’ naar boven.

Mandy heeft in de coaching een paar keer een familieopstelling gedaan. Zij kreeg inzicht in hoe zij nog zo op zoek was naar haar plek in het gezin waar ze in opgroeide. Ze was als kind gaan zorgen voor de relatie van haar ouders. Al haar handelen was erop gericht om te ‘pleasen’ en een lief meisje te zijn; bang dat ze uit elkaar zouden gaan. In haar volwassen leven, met een drukke baan en pril gezinsleven kun je je voorstellen dat het ‘pleasen’ van iedereen, extreem vermoeiend is!

“Mandy: de sessies hebben er voor gezorgd dat ik meer in verbinding met mijzelf ben. Jouw warme en betrokken aanpak heeft mij innerlijke rust en hele mooie, nieuwe inzichten gebracht. Door jouw begeleiding ben ik weer in verbinding met mijzelf gekomen. Weet ik beter wat ik wil en ben ik mij bewuster geworden van mijn handelen en van mijn keuzes. Ik ervaar rust en balans in mijzelf, waardoor ik er beter voor mijn gezin kan zijn. Dank je wel!”

Iets voor jou?

Herken jij je in het verhaal van Mandy? Bel en maak een afspraak voor een gratis inspiratiesessie: 06- 53 59 34 52.

Wil je meer informatie over mij of over mijn werkwijze, dan kun je op deze site kijken bij:

16 mei 201720 december 2017

Doe maar gewoon…

Dóe maar gewoon …

“Dóe maar gewoon …” Afgelopen week reed ik, met mijn gezicht in de zon, na een prachtige dag vol waardevolle coachgesprekken keihard meezingend met de autoradio terug naar huis. Op de radio hoor ik een – nieuw – reclamespotje om de aankoop van een auto aan te bevelen en wordt getriggerd door de zin: ‘Dóe maar gewoon .. ‘ In het zonnetje achter het stuur op weg naar huis, swingend op de nieuwste top 40 zomerhits, worden mijn gezang en gedachten onderbroken door de betekenis van die ene zin in het reclamespotje. Mijn Aygo verandert in mijn ouderlijk huis en ik reis even terug in de tijd….

Hoe vaak heb je die zin al gehoord? Wie kent hem niet? ‘Doe maar gewoon ..’ en de bijzin die dan volgt, als een zuur toetje: ‘dan doe je al gék genoeg…’.Ook ik ken hem als geen ander. Uit de band springen, opvallen, aparte kleding dragen, gek doen op straat, feesten, uit je plaat gaan op de jaarlijkse kermis, was ‘not done’ bij ons thuis.

Tegeltjeswijsheden

Elke familie of gezin kent zijn eigen tegeltjeswijsheden. Als een dief in de nacht sluipen ze er in. Je wordt geboren, groeit op in jouw gezin en krijgt je eigen set aan tegeltjeswijsheden mee. Dat wordt familiejargon, jij en jullie weten precies van elkaar wat er bedoeld wordt. Als ik je nu zou vragen om één of meer van jouw tegeltjeswijsheden te noemen, komen ze vast zo bij je op. Laten we eerlijk zijn: sommige van deze wijsheden zijn heel best bruikbaar in het leven. Deze, bijvoorbeeld ‘Ledigheid is des duivels oorkussen… ‘ zorgt ervoor, dat als je mij een klus geeft, ik hem voor je klaar, want lui zijn, dat kennen wij niet!

Deze laatste tegel heeft ook een achterkant, een schaduwkant. Want, hóe voel je je als je met de nieuwste Happinez op de bank wat ligt te lanterfanten, wat kanaalzwemt op TV, terwijl je bijna niet meer naar buiten kunt kijken zó vies zijn de ramen. En als je dan jouw lievelingsmok wilt vullen met heerlijke muntthee voor bij jouw onbeduimelde Happinez, je je een flinke weg moet banen door alle opgestapelde vuile vaat van drie dagen… Of als jij geniet van een nachtje flink doorzakken op de jaarlijkse kermis.. Ja, écht even navoelen bij jezelf, kruipt er – misschien heel even – toch een schuldgevoel naar boven?

Evenwichtsbalk

Wat we als kind nog niet zo goed kunnen onderscheiden, is welke tegeltjeswijsheid past echt bij mij en welke niet… Kinderen voelen onbewust haarfijn aan hoe ze op de familiaire evenwichtsbalk van ‘doe ik het goed, ben ik zo lief genoeg, doe ik niemand tekort’ en ‘doe ik het niet goed, hoor ik er nu niet bij, neem ik teveel ruimte in’ moeten bewegen. Kinderen doen precies datgene, wat nodig is om het evenwicht te bewaren. Soms laten kinderen zelfs extreem gedrag zien, als signaal voor wat er binnen het gezin speelt. Vele volwassen ‘kinderen’ ervaren nog steeds de uitwerking van hun tegeltjeswijsheden. Niet voor niets raken veel mensen opgebrand, depressief of burn-out omdat ze zo goed kunnen ‘geven’ en het lastig vinden om hun grenzen aan te geven in hun volwassen leven.

Dank aan het reclamespotje

Mijn inzicht dank zij het reclamespotje, wat is bedoeld om een de nieuwste uitvoering van een automerk aan te prijzen, komt als de vriendelijke mannenstem de klemtoon van deze zin heel anders legt. Hij verandert de zin op magische wijze in ‘Dóe maar gewoon …’ (gun jezelf deze auto…) Heel even gaat er zo’n sidder door mij heen. Ken je dat gevoel? Van top tot teen een ‘griebeltje over mijn grabbeltje’ of is dit er ook één uit mijn familiejargon? Na een paar seconden griebelen, valt niet één enkel kwartje, nee, de hele jackpot! Op mijn gezicht verschijnt een smile van oor tot oor. Een kleine verandering, van een woord, van de context of de betekenis, dit omdenken of herkaderen in NLP-termen, van mijn belemmerende tegeltjeswijsheid, is zo heerlijk verhelderend, bevrijdend. En ik hoor:

‘DÓE maar gewoon, DOE het gewoon, DOE!’ Het voelt alsof ik een bemoedigend zetje in mijn rug krijg, vleugels krijg en een nieuwe tegeltjeswijsheid op mijn eigen tegel schilder: ‘DÓE maar, GA gewoon en maak het gek genoeg!’

Houdbaarheidsdatum

Mooi, toch? Ken jij jouw tegeltjeswijsheden? Welke zijn er misschien verbleekt, versleten en passen niet meer bij jou? Welke kun je goed gebruiken? Zou je ze eens willen onderzoeken op hun houdbaarheidsdatum? Je kunt mij vinden via http://www.stapinjekracht.nl, mailen naar info@stapinjekracht.nl of bellen met 06-53593452.

Our deepest fear is not that we are inadequate. Our deepest fear is that we are powerful beyond measure. It is our light, not our darkness, that most frightens us. We ask ourselves, who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?
Part of ‘A RETURN TO LOVE ‘ by Marianne Williamson