Ze is bijna 81 jaar en wil aan zichzelf werken… Als ze binnenkomt, deze nieuwe cliënt, verandert er meteen iets in de ruimte. Een serene aanwezigheid, stil en bescheiden zo zit ze bij me. We hebben elkaar tot dan toe alleen telefonisch gesproken. Hoe coach je een dame op leeftijd, die met de vraag komt om voordat ze dit leven verlaat – nog aan zichzelf te willen werken. Open eindjes uit haar leven wil onderzoeken en opruimen, zodat ze ‘in vrede’ kan gaan.
Vaak wordt gevraagd om eens te beschrijven als je terugkijkt op jouw leven, wat je dan bereikt wilt hebben. Of, wat is jouw ‘nalatenschap’, hoe wil je herinnerd worden? De vraag van deze bijna 81-jarige heeft een ongelooflijke power in zich en de overtuiging dat het nooit te laat is.. voor wat dan ook! Ik voel dankbaarheid en nederigheid als iemand dat aan mij toevertrouwt. Ze is gevoelig, sensitief en heel spiritueel. Iets etherisch neemt ze mee de ruimte in. In haar leven met een narcistische moeder, ‘ongewenst kind zijn’, de oorlog en haar grote gevoeligheid heeft ze hard gewerkt om ‘er te mogen zijn’. In haar werk als trainer en begeleider van mensen (nu nog steeds!) is ze sterk, met humor, enorm veel wijsheid, kennis en lichtheid!
In de sessies kijken we samen naar wat haar open eindjes nog zijn. Hoe ze bv. haar wijze hoofd heeft moeten inzetten om te ‘overleven’, als beschermingsmechanisme voor haar als kind. En.. dat juist dát krachtige hoofd haar zoveel en zover heeft gebracht.. tot nu toe. Nu voelt ze en kan ze zien dat het tijd is om de zachtheid toe te laten, haar sensitiviteit te gebruiken als kracht en in alle vrijheid de volgende fase tegemoet treedt.
Ik ben geraakt door de schoonheid/puurheid van het effect van ruimte en rust welke ontstaan door deze ‘opruiming’. Hoe zou de wereld, onze relaties, ons werk en overal waar we onszelf meebrengen eruit zien, als we eerst onze eigen ‘open eindjes’ opruimen en ons dan weer opnieuw verbinden?